خرید نهال اصلاح شده

خرید نهال اصلاح شده

گیاهان سویای اصلاح‌شده ژنتیکی در گلخانه خودکار تک نهال وکیلی رشد می‌کنند. این گلخانه دارای تسمه‌های نقاله‌ای برای جابجایی گیاهان برای آبیاری، وزن کردن و عکس‌برداری است، بنابراین دانشمندان می‌توانند سلامت آنها را بدون نیاز به دست زدن به آنها کنترل کنند.

پروژه نهال اصلاح شده در یک آزمایشگاه زیرزمینی غیرقابل توصیف، مهندسان با شلوار جین نقشه‌ها را در چنگ می‌گیرند، پله‌ها را روی کف ناتمام می‌تراشند و در مورد کاردینال‌ها صحبت می‌کنند که پیچ‌ها را روی نمونه اولیه دستگاه جدید محکم می‌کنند. در نگاه اول، این می تواند هر ماشین سازی در کشور باشد.

97 معامله لحظه آخری کمتر از 100 دلار که هنوز هم می توانید در طول دسترسی زودهنگام پرایم آمازون دریافت کنید
اما بعد متوجه می‌شوید که رشته‌های پرپشت نهال‌های بذری در حال چرخش هستند، شاخه‌های ریشه‌شان در لوله‌های آزمایشی که به آرامی پر از خاک هستند، جمع شده‌اند، و به یاد می‌آورید – اینجا همه چیز درباره دانه‌هاست.

شرکت مونسانتو 90 درصد محصولات تراریخته جهان را با استفاده از پیوند پیچیده بین تکنیک‌های باستانی – تلاقی گیاهان مختلف برای تولید یک صفت دلخواه – و مدرن‌ترین فناوری‌های موجود، از تحقیقات ژنومی گرفته تا مهندسی مکانیک با کالیبر ناسا، تولید می‌کند.

مونسانتو که در اصل یک شرکت شیمیایی بود، برخی از بحث برانگیزترین مواد جهان – ساخارین، DDT، PCBs، Agent Orange – را قبل از تبدیل شدن به غول بیوتکنولوژی امروزی تولید کرد. این تحول با بحث‌هایی از جمله شکایت علیه کشاورزان، اتهامات مربوط به شیوه‌های تجاری ناعادلانه و موارد دیگر مشخص شده است. این شرکت علف‌کش Roundup و همچنین دانه‌هایی را تولید می‌کند که ژن‌های آن‌ها برای زنده ماندن از ماده گیاه‌کش فعال Roundup مهندسی شده است. اکنون اکثریت قریب به اتفاق سویا، ذرت، چغندر قند و کلزا این کشور دارای این ژن های مهندسی شده هستند.

پشت تک تک دانه ها حداقل یک دهه تحقیق شامل ژنتیک دانان، مهندسان و کشاورزان وجود دارد که برای تولید بذری کار می کنند که دقیقاً همان طور که انتظار می رود رشد کند و به نحوی ممکن است طبیعت نخواسته باشد. در اینجا نحوه انجام آن آمده است.

 

مرحله اول: یافتن یک ویژگی جدید

جینی اورسین، رئیس اکتشاف فناوری در مونسانتو، بیشتر عمر خود را روی گیاهان مطالعه کرده است. در سن 10 سالگی، او گلخانه ای موقتی را در حیاط جلویی خانه ساخت. او به یاد می آورد که این بنا به اندازه کافی خوش ساخت بود که یک بازرس ساختمان شهری برای پرس و جو در مورد مجوز مراجعه کرد. او پس از اخذ دکترای ژنتیک از دانشگاه کالیفرنیا-دیویس، مسیرهای بیوشیمیایی را مطالعه کرد که به گیاهان اجازه انباشتن روغن را می دهد. او بیش از یک دهه را صرف تولید سویای جدید امگا 3 کرده است، که در واقع یک اسید چرب پیش ساز تولید می کند که بدن ما آن را به نوعی از امگا 3 برای قلب سالم تبدیل می کند – روغن ماهی بدون ماهی. تاریخچه آن شامل گلهای وحشی آلاسکا، نوعی کپک مورد استفاده در آشپزی اندونزیایی و سالها کشت صبورانه است.

برای تولید یک ارگانیسم اصلاح شده ژنتیکی، باید صفتی را که می خواهید گیاه داشته باشد، شناسایی کنید و دریابید که موجودات دیگر قبلاً آن را دارند. این امر به اندازه جستجوی دقیق مستلزم شانس است – مونسانتو برای اولین بار گیاهان مقاوم به گلیفوسیت “Roundup Ready” را با استفاده از ژنی از باکتری هایی که در نزدیکی کارخانه Roundup رشد می کردند تولید کرد. Ursin بر روی متون علمی که ترکیبات اسیدهای چرب موجودات را تشریح می‌کرد، صدها گل و قارچ را آزمایش کرد و در نهایت تار حیات را به دو آنزیم تولید کننده اسید چرب که در گل پامچال و قالبی به نام نوروسپورا یافت می‌شود، محدود کرد.

ساختن دانه سویا تراریخته همچنین شامل آزمایش خود گیاهان برای یافتن شایسته ترین سوژه ها می شود. مونسانتو برای کمک به دانشمندانش در کارآمدتر کردن این گام، چند فناوری پیشرفته اختراع کرد.

در گذشته، مطالعه کد ژنتیکی تک تک بذرها مستلزم کاشت بذر، رشد گیاهان به اندازه معین و سپس بریدن کاغذ سوراخ‌کن از برگ برای جمع‌آوری نمونه بود. کوین دپرمن، رئیس بخش مهندسی اتوماسیون مونسانتو توضیح می‌دهد که این یک فرآیند زمان‌بر و منابع سنگین است، بنابراین مطالعه خود دانه‌ها آسان‌تر است. این امر مستلزم آسیاب کردن آنها است، که همچنین ناخوشایند است، زیرا یک بذر زمینی را نمی توان کاشت. برای حل این مشکل، مهندسان مونسانتو یک دستگاه خردکننده مخصوص اختراع کردند که فقط یک تکه کوچک از دانه را می‌تراشد و به پودر تبدیل می‌کند که می‌توان آن را با فناوری نقشه‌برداری ژنوم آنالیز کرد. در همین حال، باقی مانده زنده بذر برای کاشت و کشت حفظ می شود.

دپرمن گفت: “اکنون ما می دانیم که چه ژن هایی در دانه وجود دارد، قبل از اینکه در زمین باشد.”

مرحله دو

دپرمن می بالد که اخیراً یک مهندس را از آزمایشگاه رانش جت ناسا استخدام کرده است و معتقد است که با ابزارهای مناسب، مونسانتو می تواند به هدف خود یعنی سه برابر کردن محصول و کاهش مصرف منابع تا دو سوم تا سال 2030 دست یابد. یکی از این ابزارها است که مونسانتو سال گذشته آن را ثبت کرد. یک انفجار هوا براده ها را از بقیه دانه جدا می کند. یک سیستم بارکد تضمین می کند که این دو می توانند بعداً با هم هماهنگ شوند. این دستگاه، به اندازه یک کولر گازی خانگی، می تواند در هر ثانیه یک دانه را خرد کند. این تراشه به پودر ریز تبدیل شده و با یک سیستم ژنوتیپ خودکار با توان عملیاتی بالا، که در داخل نیز توسعه یافته است، تجزیه و تحلیل می شود.

طراحی تراشه برای دانه های بذری آسان بود، زیرا شکل دانه ها به گونه ای است که همیشه به روش خاصی می ریزند. اما دانه های بذر همه متفاوت هستند و شما نمی خواهید قسمت نامناسب را بتراشید و جنین را بکشید. خرد کن بذر مونسانتو از دوربین ها و الگوریتم های تشخیص اشیا برای تعیین اینکه چگونه هر دانه باید برای خرد کردن مناسب تراز شود، استفاده می کند. نسل بعدی تراشه‌های خربزه و سایر میوه‌ها دارای دوربینی هستند که 100000 فریم در ثانیه می‌گیرد – همه اینها به ژنتیک‌ها کمک می‌کند تا ویژگی‌های جدید را حتی سریع‌تر پیدا کنند.

مرحله سوم: “درج صفت”

اکنون که ژن های خود را دریافت کرده اید، مرحله بعدی وارد کردن آنها به گیاهان است. چند راه برای انجام این کار وجود دارد، از جمله استفاده از “تفنگ ژن” که به معنای واقعی کلمه به قطعات DNA شلیک می کند. یک بار با کالیبر 22. یک ذره فلزی پوشیده شده با DNA را به بافت گیاه شلیک می کند. مونسانتو دیگر از این تکنیک استفاده نمی‌کند، اما همچنان به طور گسترده در میان سایر شرکت‌های بیوتکنولوژی استفاده می‌شود.

برای دانه‌های سویا امگا 3، اورسین و همکارانش از فرآیند کمی ظریف‌تر استفاده کردند، نهال‌های سویا را حرارت دادند تا آنها را تحت استرس قرار دهند و آنها را مستعد ابتلا به حشره‌ای به نام Agrobacterium tumefaciens کنند. این ارگانیسم در حمله به DNA گیاه و فریب دادن آن به تولید قندها و اسیدهای آمینه که باکتری ها را تغذیه می کنند، تخصص دارد. دانشمندان می توانند از این توانایی اسب تروا استفاده کنند و پروتئین های جدیدی را به کروموزوم های گیاه وارد کنند. اورسین گفت که این گیاه این پروتئین رمزگذاری شده خارجی را به عنوان یکی از پروتئین های خود می شناسد. این در حال حاضر در تمام سلول های مولد گیاه وجود دارد. گرده آن DNA را در ژنوم خود خواهد داشت، بنابراین هنگامی که شما یک رویداد گرده افشانی داشته باشید و بذر جدیدی ایجاد کنید، این ویژگی به نسل بعدی ارتقا می یابد. و شما آن را دارید: یک گیاه اصلاح شده ژنتیکی نسل اول. این همچنین یک بازی شانسی است – درست مانند پرورش، هرگز نمی دانید که فرزندان چگونه خواهند شد. اورسین و همکارانش مجموعه‌های بزرگی از نهال‌های اصلاح‌شده را تولید کردند تا مطمئن شوند که ژن‌های جدید در نقطه‌ی مناسبی روی ژنوم قرار می‌گیرند، زیرا اگر این کار را انجام ندهند، گیاه ممکن است دچار عوارض جانبی بی‌شماری شود که آن را برای فروش نامناسب می‌کند با قیمت نهال مناسب. قیمت به کشاورزان. مرحله بعدی: یافتن بهترین نامزدها.

مرحله چهارم: دستکش اتاق رشد

پس از حدود دو سال آزمایش، اورسین نهال‌های بذری خود را به تعداد انگشت شماری از برندگان بالقوه محدود کرد، سپس آن‌ها را بیشتر از بین برد تا یک دانه تراریخته خاص به دست آورد. بسیاری از موانع قانونی در پیش است – مونسانتو با موانع غریبه نیست – اما مقامات شرکت امیدوارند که دانه های سویا در عرض دو سال وارد بازار شوند.

مقر گسترده و پردیس مانند مونسانتو دارای کافه تریاهای متعدد و یک ناوگان مینی ون است که کارگران را بین ساختمان هایی که به سادگی از «A» به «Z» نامیده می شوند، جابجا می کند. اینجاست که دپرمن و همکارانش کار خود را انجام می دهند. در پایین جاده در حومه سنت لوئیس چسترفیلد در اختیار زیست شناسانی مانند اورسین است: 108 اتاق رشد تحت کنترل آب و هوا، 26 گلخانه و 250 آزمایشگاه در پردیسی به وسعت 1.5 میلیون فوت مربع، که شرکت در حال حاضر 65 میلیون دلار برای آن درآمد دارد. در ارتقاء

این اتاقک ها میزبان هزاران نهال هستند که از نظر تحمل به خشکی، تحمل نمک، مقاومت به آفات و بیماری ها و موارد دیگر آزمایش می شوند. در حال حاضر، زیست شناسان گیاهی باید اتهامات آنها را با دست مطالعه کنند، از ریشه آنها عکس بگیرند و زنده بودن آنها را آزمایش کنند. دپرمن مایل است که کل این فرآیند به صورت خودکار انجام شود و مهندسان آزمایشگاه اتوماسیون، همراه با دستگاه های خردکن بذر جدید، در حال ساخت چنین ابزاری هستند.

آن نهال های بذری بی سر و صدا در میان صدای ناهنجار ماشینی رشد می کنند؟ آنها کاندیدای آزمایش یک سیستم جوانه زنی خودکار هستند که بذرهای منفرد را می مکد، آنها را می کارد، خاک را از ریشه آنها می دمد تا سلامت آنها را بررسی کند و به طور خودکار مواد مغذی مورد نیاز گیاه را برای رشد تامین می کند.

دپرمن گفت: «ما باید در طول راه این چیز را زنده نگه داریم.

بررسی نهال گردو چندلر و نهال گردو فرنور

مرحله پنجم: کاشت

هدف از فناوری خودکار آسان‌تر کردن کار ژنتیک‌دانان است، اما هنوز کسی باید بذرها را بکارد، به گیاهان رسیدگی کند و آنها را برای برداشت بیاورد. اینجاست که مارکوس جونز وارد می‌شود. جونز، که مانند یک پشتیبان NFL ساخته شده است، ترس‌های شگفت‌انگیزی دارد و در یک گروه موسیقی آفریقایی-کوبایی درام می‌نوازد، با شور و اشتیاق در مورد “منظره مزرعه” و اهمیت استفاده کارآمد و مولد زمین صحبت می‌کند. او به توسعه کاوشگر GenV مونسانتو کمک کرد، نوعی تراکتور مجهز به جی‌پی‌اس که می‌تواند داده‌های بسیار دقیق کاشت را به کشاورز بدهد.

یک کیسه بذر مونسانتو بخرید و بیش از یک دسته جنین گیاهی اصلاح شده ژنتیکی دریافت خواهید کرد – مونسانتو دستورالعمل های دقیقی در مورد فاصله گیاهان، استفاده از آب و کود، جمعیت گیاه و موارد دیگر ارائه می دهد. مونسانتو برای ابداع این توصیه ها از کاشت استفاده می کند. دستگاه مکان خود را در یک مزرعه تا 9 اینچ می داند و می تواند 24/7 کار کند و در صورت لزوم بذرها را زیر پوشش شب بکارد. دارای پنج جعبه بذر مجزا است و می تواند بین گونه های هیبریدی مختلف تمایز قائل شود و دقیقاً به یاد می آورد که چه گیاهی در کجا کاشته شده است و از داده های دقیق برای کارشناسان زراعی مونسانتو اطمینان حاصل می کند. کاوشگر می تواند بذرها را با سرعت و فواصل متغیر بکارد و تصویری کامل از نحوه رشد گیاهان در شرایط خاص ارائه دهد.

در تابستان امسال، جونز و همکارانش روی یک مطالعه آزمایشی با جان دیر کار می کنند تا فناوری کاشت را توسعه دهند که به محیط نیز پاسخ می دهد و بسته به شرایط فاصله، کود و موارد دیگر را توصیه می کند. جونز گفت که هدف این است که محصولات محکم‌تر و تعداد بیشتری از آنها را با آب کمتر، فضای کمتر و مواد مغذی کمتر پرورش دهیم.

او گفت: “ما قصد نداریم زمین بیشتری را بدست آوریم، اما می توانیم در هر جریب زمین بیشتری بکاریم.”

** مرحله ششم: ژن ها خود را نشان می دهند**

بنابراین اکنون ژن‌های جدیدی را جدا کرده‌اید، هزاران دانه را برای یافتن کاندیدهای قوی خرد کرده‌اید، گیاهان کاندید را در اتاق‌های مخصوص رشد داده‌اید و روش ایده‌آل برای کاشت آن‌ها را در زمین یاد گرفته‌اید. اکنون باید از دزدیدن مواد مغذی علف های هرز جلوگیری کنید و قبل از انجام کار، از برداشت آفات از محصولات جلوگیری کنید. اینجاست که مونسانتو نان خود را کره می کند: محصولات اصلاح شده ژنتیکی که می توانند در برابر علف کش ها و آفات مقاومت کنند.

کشاورزانی که دانه‌های تراریخته مونسانتو را خریداری می‌کنند، می‌توانند در طول فصل رشد، راندآپ را روی مزارع خود اسپری کنند. این شرکت می گوید که این نیاز به خاک ورزی را کاهش می دهد و در نتیجه از فرسایش خاک جلوگیری می کند. گلایفوسیت، ماده فعال Roundup، گیاهان در حال رشد را با جلوگیری از تشکیل سه آمینو اسید معطر خاص، تریپتوفان، فنیل آلانین و تیروزین از بین می برد.

برای ایجاد گیاهان “Roundup Ready”، مونسانتو ژنی را از نوعی آگروباکتریوم که در کارخانه Roundup رشد می‌کرد، شبیه‌سازی کرد. محققان دریافتند که تولید آمینو این حشره خاص تحت تأثیر گلایفوسیت قرار نمی گیرد و از E. coli برای شبیه سازی ژن مسئول این ویژگی استفاده کردند. سپس از یک آگروباکتریوم متفاوت – A. tumefaciens – برای چسباندن ژن به کروموزوم‌های گیاهان استفاده کردند. گیاهانی که دارای ژن باکتری هستند هنوز هم قادر به تولید سه اسید آمینه هستند و به خوبی زنده می مانند. علف های هرز چندان خوش شانس نیستند.

آگروباکتریوم تنها باکتری نیست که این شرکت برای ایجاد تغییرات ژنتیکی استفاده می کند. انواع “Bt” پنبه و ذرت برای تولید ماده شیمیایی سمی برای لارو حشرات اصلاح شده اند و ژنی که این ویژگی را بیان می کند از حشره ای به نام Bacillus thuringiensis می آید. (این ژن همچنین با استفاده از فرآیند A. tumefaciens وارد می شود.) کشاورزان نیاز به کاشت “پناهگاه” دارند، مناطقی بدون بذرهای مهندسی شده مقاوم به حشرات، به طوری که آفات هنوز جایی برای جشن گرفتن داشته باشند و احتمال کمتری برای ایجاد مقاومت داشته باشند. مطالعات نشان داده‌اند که ریشه‌های گیاه Bt می‌توانند سموم Bt را به خاک زمین بشویید، با این حال، در حالی که Bt یک باکتری بومی است، اثرات گیاهان بر سایر فلور خاک هنوز نسبتاً ناشناخته است. پنبه Bt در چین و هند، دو تولیدکننده بزرگ پنبه در جهان، گسترده است.

 

منبع این مقاله سایت 

https://www.popsci.com/science/article/2011-01/life-cycle-genetically-modified-seed/

می باشد که باکلیک بر روی این لینک میتوانید از متن انگلیسی آن بازدید کنید

 

سویای راندآپ آماده در سال 1996 وارد بازار شد و پس از آن یونجه، ذرت، پنبه، کلزای بهاره، چغندر قند و کلزای زمستانه قرار گرفتند. محصولات مانند آتش سوزی گرفتار شدند. بیش از 90 درصد از سویای کشور و حدود 70 درصد ذرت آن دارای ژن Roundup Ready هستند. اما علف‌های هرز نیز برای مقاومت در برابر Roundup شروع به تکامل کرده‌اند – حداقل 10 گونه علف‌های هرز پهن برگ مقاوم به گلیفوسیت تا بهار گذشته در 22 ایالت یافت شد. به همین دلیل است که این شرکت روی دانه‌های سویا و کانولا کار می‌کند که به علف‌کش dicamba و همچنین گلایفوسیت مقاوم هستند – به این ترتیب کشاورزان می‌توانند از هر دو استفاده کنند.

استیو پاجت، معاون بیوتکنولوژی مونسانتو، گفت: «دیکامبا یک علف‌کش مؤثر بر علف‌های هرز پهن برگ است و در چند سال اخیر تعدادی از چالش‌ها به وجود آمده است». او گفت که قبلاً برای استفاده پیش از ظهور در دانه‌های سویا تأیید شده است، به این معنی که کشاورزان می‌توانند آن را قبل از جوانه زدن محصولات سمپاشی کنند. مونسانتو می‌خواهد آن را برای سمپاشی پس از ظهور تأیید کند، مانند Roundup اکنون.

در همین حال، مخالفان استدلال می کنند که اثرات زیست محیطی محصولات Bt و Roundup Ready به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته است. در میان نگرانی‌ها و اتهامات بی‌شماری: مخالفان GM به مطالعاتی اشاره می‌کنند که ادعا می‌کنند سویه‌ای از ذرت آماده Roundup برای کلیه‌ها و کبد موش‌های آزمایشگاهی سمی است (مونسانتو می‌گوید آن مطالعه ناقص بود). محصولاتی که برای تولید بازدهی بیشتر مهندسی شده اند در واقع برعکس عمل می کنند. ذرت Bt برای کاترپیلارهای سلطنتی سمی است. که محصولات تراریخته کشاورزان را تشویق به سمپاشی مواد شیمیایی با رها کردن، آسیب رساندن به محیط زیست می کند (طرفداران به مطالعاتی اشاره می کنند که برعکس آن را نشان می دهد، که محصولات تراریخته مصرف آفت کش ها و علف کش ها را کاهش می دهد) و غیره.

در ماه دسامبر، دعوای حقوقی مربوط به یونجه Roundup Ready به یک مرحله کلیدی رسید که می‌توانست این محصول را بار دیگر در بهار امسال کاشت. یونجه در سال 2005 توسط وزارت کشاورزی ایالات متحده تایید شد و سال بعد، گروه های مصرف کننده و محیط زیست بر اساس قانون سیاست ملی محیط زیست شکایت کردند. مرکز ایمنی مواد غذایی شکایت کرد تا زمانی که خدمات بازرسی بهداشت حیوانات و گیاهان USDA (APHIS) بتواند یک بررسی زیست محیطی را تکمیل کند، علیه فروش و کاشت یونجه آماده Roundup برنده شد. دادگاه عالی ایالات متحده تابستان گذشته این ممنوعیت را در حالی که مطالعه در حال تکمیل بود، لغو کرد. اکنون این کار انجام شده است و کشاورزان احتمالاً این محصول را در بهار امسال کاشت خواهند کرد.

بسیاری از پرونده‌های دیگر در دادگاه‌ها در حال پینگ‌پنگ هستند – پاییز گذشته، یک قاضی کالیفرنیا دستور تخریب کاشت‌های تراریخته چغندرقند را صادر کرد، اما این حکم بعداً لغو شد و به محصولات اجازه داد فعلاً در زمین بمانند.

گام های آینده: استفاده از طبیعت به عنوان راهنمای تغذیه جهان

فراتر از مقاومت علف‌کش‌ها با طیف وسیع، آینده بذرهای تراریخته در اهداف بلندتر (و دشوارتر) مانند افزایش عملکرد محصول، تحمل به خشکی، بهبود جذب نیتروژن و حتی ویژگی‌های ارزش افزوده برای مغذی‌تر کردن مواد غذایی تولید انبوه نهفته است. مونسانتو با بنیاد فناوری کشاورزی آفریقا همکاری می کند تا به فناوری استفاده شده برای تولید ذرت مقاوم به خشکسالی مجوز دهد، که امیدوار است تا سال 2012 در این کشور عرضه شود. اما این مشارکت دولتی و خصوصی که تا حدی با کمک مالی 47 میلیون دلاری از سوی بنیاد بیل و ملیندا گیتس و بنیاد هوارد جی بافت تامین می شود، به شرکت های آفریقایی کمک می کند تا گونه های خود را توسعه دهند که از نظر تئوری می توانند در مناطق خشک رشد کنند. غرب آفریقا

Ursin دیگر در آزمایشگاه نیست، اکنون در حال جستجو برای سایر شرکت های بیوتکنولوژی مونسانتو است که ممکن است بخواهد روزی با آنها شریک شود یا بخرد. اما او گفت که مشتاقانه منتظر است در سال آینده در مزرعه ای پر از دانه های امگا 3 بایستد، که برای او یک رویا خواهد بود.

این یک چیز است که در حیاط خود یک باغ داشته باشید و در تمام تابستان گوجه فرنگی و ریحان تهیه کنید، اما صحبت در مورد غذا دادن به 9 میلیارد نفر (تا سال 2050) یک چیز دیگر است. برای هر پرورش‌دهنده گیاه، هر کسی که در تولید غذا نقش دارد، چالش‌های واقعاً بزرگی وجود دارد. (بیوتکنولوژی) تنها چیزی نیست… من می دانم که مردم مشکلات خود را با این فناوری دارند. اما این یک فناوری فوق العاده است. از طبیعت به عنوان راهنما استفاده می کند.»

مونسانتو تنها شرکت بیوتکنولوژیکی است که در این مسیر حرکت می کند. Archrival DuPont که دانه‌های تراریخته را با نام تجاری پایونیر تولید می‌کند و شرکت سوئیسی Syngenta نیز در حال کار روی محصولات با ارزش افزوده هستند. به عنوان مثال، Syngenta برنج طلایی با غلظت بالاتر ویتامین A تولید می کند. مطالعات نشان داده اند که این ویژگی می تواند با کمبود ویتامین A در کشورهای در حال توسعه مقابله کند. و DuPont در حال تولید دانه های سویای خود است که قادر به تولید روغن های سالم تر است. سویای پر اولئیک دوپونت با از بین بردن نیاز به هیدروژناسیون، چربی های ترانس را کاهش می دهد و در ژوئن برنده قانون زدایی FDA شد، به این معنی که می تواند تا سال 2012 در عرضه مواد غذایی قرار گیرد. مدیران مونسانتو امیدوارند که سویای امگا 3 آنها نیز تا سال 2012 در سراسر جهان در دسترس باشد. .

اگرچه با مقاومت مواجه شده است – به ویژه در اروپا و تا حد زیادی در کشورهایی مانند هند و چین – این موج جدید صفات ارزش افزوده گام بعدی برای مهندسی ژنتیک است. برای یک چیز، اصلاح غذا برای ارائه تغذیه بهتر و عملکرد بیشتر بسیار محترمانه تر از فروش علف کش بیشتر به نظر می رسد. و با پایان انقضای پتنت‌ها، شرکت‌های تولید بذر به دنبال سود بردن از ویژگی‌هایی هستند که می‌تواند به کشاورزان کمک کند کالاهای خود را برای مصرف‌کنندگان آگاه به سلامت عرضه کنند.

در حالی که تغییرات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی بدون شک برای تضمین تامین غذای سالم برای فقرای جهان مهم‌تر است، کارشناسان طیف وسیعی از ایدئولوژی‌ها می‌گویند که انقلاب سبز دوم با هدایت بیوتکنولوژی نیز به طور فزاینده‌ای ضروری است. حتی واتیکان نیز به این موضوع پرداخته و گفته است که کشورهای توسعه یافته مسئولیت اخلاقی برای تضمین امنیت غذایی دارند. مشاوران علمی واتیکان پاییز گذشته سندی 14 صفحه‌ای منتشر کردند که می‌گوید محصولات تراریخته خطرناک‌تر از تکامل طبیعی نیستند و مخالفان در کشورهای توسعه‌یافته در مخالفت با آن‌ها بی‌توجه هستند.

چنین بحث‌های سیاستی ادامه خواهند داشت، اما محصولات تراریخته، مانند آن دانه‌های کوچک ضعیف سویا که در ماشین‌فروشی مونسانتو در حال مبارزه هستند، به احتمال زیاد غذای آینده خواهند بود.

علم تراشه

یک دانشمند مونسانتو داده‌های یکی از دستگاه‌های خردکننده بذر این شرکت را بررسی می‌کند که برای تراشیدن تکه‌ای از دانه ساخته شده است تا بتوان DNA آن را مطالعه کرد.

مونسانتو تراشه‌های بذر را اختراع کرد تا تکه‌های دانه‌ها را بتراشد تا بتوان ژن‌های آن‌ها را بدون نیاز به رشد اولیه مورد مطالعه قرار داد. این ماشین‌ها شامل دوربین‌هایی با سرعت بالا هستند که اطمینان می‌دهند دانه‌ها به درستی جهت‌گیری می‌کنند، و همچنین لوله‌های خلاء خودکار و تفنگ‌های هوایی که دانه‌ها را قبل از برداشتن تیغ ​​تیز در موقعیت مناسب قرار می‌دهند.

Chipper Closeup

خرد کن ذرت شامل الگوریتم‌های تشخیص بصری است که اطمینان حاصل می‌کند که دانه در جهت مناسب مکیده می‌شود تا یک اصلاح نزدیک انجام شود. همه دانه های ذرت به یک شکل نیستند، بنابراین مهم است که دانه ها به گونه ای چیده شوند که به جنین شکننده گیاه آسیب نرسانند.

ذرت خرد شده

یک دانه ذرت تازه خرد شده.

تفنگ ژن

یک تفنگ ژنی گیاهی را با یک ذره فلزی کوچک پوشیده شده با DNA پلاسمید بمباران می کند. بسیاری از سلول های هدف می میرند، اما برخی که زنده می مانند، DNA مهاجم را در کدهای ژنتیکی خود وارد می کنند. مونسانتو دیگر از تفنگ‌های ژنی استفاده نمی‌کند و چندین سال پیش به فرآیند درج ژن هدفمند شامل سویه‌ای از باکتری‌ها روی آورد. سایر شرکت های بیوتکنولوژی هنوز از آنها استفاده می کنند. [تصویر از طریق دانشگاه مارشال]

بذر در گلخانه خودکار

گیاهان بذر اصلاح‌شده ژنتیکی در گلخانه خودکار مونسانتو در رالی، N.C رشد می‌کنند. این گلخانه دارای تسمه‌های نقاله برای جابجایی گیاهان برای آبیاری، وزن کردن و عکس‌برداری است، بنابراین دانشمندان می‌توانند سلامت آنها را بدون نیاز به دست زدن به آنها کنترل کنند.

نهالستان کشوری معتبر

کاشت سرعت متغیر

مونسانتو Gen V Planter در نمایشگاه مزرعه پیشرفت در ایلینوی به نمایش گذاشته شد. کاشت می تواند بذر کاشت، فاصله و سایر خصوصیات خود را تغییر دهد و تصویر واضحی از نحوه رشد گیاهان در شرایط خاص ارائه دهد.

 

جهت خرید نهال اصلاح شده می توانید به به لینک خرید نهال مراجعه فرمایید و یا با شماره های ثبت شده در پایین صفحه با ما در تماس باشید .

جهت مشاهده و مطالعه مقاله های نهال کلیک کنید.